حداقل تعداد نیروهای آتش نشان در عملیات های مختلف

تاریخچه و هدف استانداردNFPA1710

در این مقاله سعی شده علاوه بر پرداختن به موضوع حداقل تعداد نیروهای آتش نشان در عملیات های مختلف جزئیات بیشتری در خصوص استاندارد NFPA1710 برسی گردد.

تاریخچه: استاندارد NFPA1710 برای اولین بار در سال 2001 منتشر شد و تاکنون سه بار مورد بازبینی قرار گرفته است: در سال‌های 2004، 2010 و 2016، که آخرین نسخه آن در سپتامبر 2016 منتشر شده است.

هدف: این استاندارد به طور عمده برای تمامی ایستگاه‌های آتش‌نشانی حرفه‌ای (CAREER) کاربرد دارد و الزامات حداقلی برای تخصیص منابع در عملیات‌های آتش‌نشانی، خدمات اورژانس پزشکی (EMS) و عملیات‌های ویژه را تعیین می‌کند. علاوه بر این، به سلامت و ایمنی شغلی آتش‌نشانان نیز توجه می‌کند.

مفاهیم اصلی:

• آتش‌سوزی ساختمانی: استاندارد 1710 به سه سطح خطر در آتش‌سوزی‌های ساختمانی می‌پردازد:
  • خطر کم: شامل ساختمان‌های مسکونی یک‌خانواده
  • خطر متوسط: شامل آپارتمان‌های سه‌طبقه یا مراکز خرید
  • خطر بالا: شامل ساختمان‌های بلندمرتبه

این استاندارد به موضوعات مختلفی از جمله حداقل تعداد نیروهای آتش نشان در عملیات های مختلف ، آتش‌نشانی، خدمات اورژانس پزشکی، نجات و آتش‌نشانی هواپیمایی، نجات و آتش‌نشانی دریایی، آتش‌سوزی‌های جنگلی و کمک‌های متقابل و خودکار پرداخته است.

مقررات آتش‌نشانی و عملیات‌های ویژه و حداقل تعداد نیروهای آتش نشان در عملیات های مختلف

تعریف “شرکت”:

• گروهی از اعضا تحت نظارت مستقیم
• آموزش‌دیده و مجهز برای انجام وظایف محوله
• سازماندهی شده به عنوان واحدهای موتور، نردبان، نجات، گروه یا چندمنظوره
• گروهی که به صحنه حادثه می‌رسد و با یک وسیله نقلیه عمل می‌کند

استثنا در مورد وسیله نقلیه واحد:

• چندین وسیله نقلیه که به طور همزمان ارسال و به صحنه حادثه می‌رسند
• عملکرد پیوسته با هم
• مدیریت توسط یک افسر واحد

زمان‌های عملکرد:

• زمان پاسخگویی به آلارم:
  • 15 ثانیه برای 95%
  • 40 ثانیه برای 99%
• زمان پردازش آلارم:
  • 64 ثانیه برای 90%
  • 106 ثانیه برای 95%
• زمان پوشش:
  • 60 ثانیه برای EMS
  • 80 ثانیه برای آتش‌نشانی
• زمان رسیدن اولین موتور به صحنه:
  • 240 ثانیه (4 دقیقه)
• زمان آلارم اولیه کامل (خطر کم و متوسط):
  • 480 ثانیه (8 دقیقه)
• زمان آلارم اولیه کامل – خطر بالا/بلندمرتبه:
  • 610 ثانیه (10 دقیقه و 10 ثانیه)

پاسخ به انواع حوادث: آتش‌نشانی‌ها باید معیارهایی برای انواع حوادثی که باید به آن‌ها پاسخ دهند، تنظیم کنند. این حوادث شامل ولی نه محدود به موارد زیر است:

• بلایای طبیعی
• عملیات تروریستی
• سلاح‌های کشتار جمعی (WMD)
• جراحت‌های جمعی وسیع

سازماندهی و تخصیص منابع در آتش‌نشانی‌های حرفه‌ای

تعیین تعداد اعضای آماده به کار:

• پوشش خطر زندگی
• عملکرد ایمن و مؤثر
• پتانسیل خسارت مالی
• سطح خطر املاک
• تاکتیک‌های آتش‌سوزی

تعداد کارکنان:

• موتور: حداقل 4 نفر در حال خدمت
• مناطق با حجم بالا/محدودیت‌های جغرافیایی: حداقل 5 نفر
• خطرات تاکتیکی در مناطق شهری متراکم: حداقل 6 نفر
• تراک: حداقل 4 نفر در حال خدمت
• مناطق با حجم بالا/محدودیت‌های جغرافیایی: حداقل 5 نفر
• خطرات تاکتیکی در مناطق شهری متراکم: حداقل 6 نفر

توزیع اولیه آلارم (تعداد آتش‌نشان‌ها شامل افسران):

• کم خطر: 15 نفر
• خطر متوسط: 28 نفر
• خطر بالا: 43 نفر

مقررات EMS

مستند سازی: آتش‌نشانی باید نقش، مسئولیت‌ها، وظایف و اهداف خود را برای ارائه خدمات EMS به طور واضح مستند کند. عملیات EMS باید به گونه‌ای سازماندهی شود که شامل اعضا، تجهیزات و منابع برای اعزام شرکت اولیه و مأموریت‌های اضافی باشد.

سطوح درمان EMS:

• پاسخ‌دهنده اولیه
• پشتیبانی زندگی پایه (BLS)
• پشتیبانی زندگی پیشرفته (ALS)

حداقل تأمین EMS:

• پاسخ‌دهنده اولیه/AED

تعیین خدمات EMS:

• AHJ (مرجع ذی‌صلاح) باید تعیین کند که آیا آتش‌نشانی خدمات BLS، ALS و/یا حمل و نقل را ارائه می‌دهد.

تجهیزات و کادر پرسنل:

• واحدهای EMS در حال خدمت باید با حداقل تعداد اعضای لازم برای مراقبت‌های پزشکی اضطراری متناسب با سطح خدمات EMS مورد نظر پر شوند.
• پاسخ‌های اضطراری ALS باید شامل حداقل دو عضو آموزش‌دیده در سطح EMT-Paramedic و دو عضو آموزش‌دیده در سطح BLS باشند که در زمان تعیین شده به صحنه برسند.

مدیر پزشکی:

• تمامی آتش‌نشانی‌های دارای خدمات ALS باید دارای یک مدیر پزشکی نام‌گذاری شده باشند که مسئول نظارت بر کیفیت مراقبت‌های پزشکی و ارتباط فوری با نظارت EMS و نظارت پزشکی باشد.