استاندارد NFPA72

 استاندارد NFPA72 

استاندارد NFPA72

دستورالعمل طراحی و اجرائی سیستم اعلام حریق بر مبنای استاندارد NFPA72

استاندارد NFPA72

نکاتی در مورد مساحت فضا

•  مساحت هر زون 2000 متر مربع می باشد .
•  حداکثر طول زون 3000 متر می باشد .

تعداد المان ها

(بر طبق استاندارد NFPA72)

•  حداکثر تعداد المان های هر زون ( شامل شستی ، دتکتور و … ) 24 المان است و بهتر است حداکثر 20 عدد منظور گردد .
•  هر طبقه مسکونی می تواند بر روی یک زون قرار گیرد .
• پیشنهاد می شود شستی اعلام حریق راهرو طبقات بر یک زون مجزا قرار گیرد .

وضعیت سیم کشی(بر طبق استاندارد NFPA72)

• در جاهائی که دارای ولتاژ القائی است ( اتاق ترانس ، سوئیچ و … ) میبایست از سیم روکشدار استفاده گردد .
•  سیم باید در لوله مستقل و مجزا باشد .

شرایط نصب دیتکتور (بر طبق استاندارد NFPA72)

•  چنانچه سقف و کف کاذب دارای ارتفاع بیش از 80 سانتیمتر باشند ، نیاز به دتکتور دارند .
•  اگر فاصله پارتیشن نصب شده تا سقف کمتر از 30 سانتیمتر باشد ، باید برای آن دتکتور مجزا در نظر گرفته شود .
•  اگر ارتفاع گچبری سقف بیش از 50 سانتیمتر باشد لازم است دتکتور مجزا برای هر فضا مدنظر قرار داده شود .
•  کلیه انبارها می بایست دارای دتکتور باشند
•  الف – در صورتی که انبار در واحد مسکونی باشد ، لازم است یک دتکتور حرارتی برای آن در نظر گرفت.
•  ب – برای انبارهای موجود در پارکینگ اگر بصورت ردیفی باشد .در فاصله 50 سانتیمتر از انبارها و در فاصله حداکثر 8 متر از هم نصب می شوند
•  اگر انبارها بصورت مجموعه ای باشد یک دتکتور در مسیر ورودی به آنها نصب می شود .
•  در مجاورت تابلو کنتورهای برق یک دتکتور دودی نصب می شود .
•  هر موتورخانه و چاهک آسانسور میبایست دارای یک زون مجزا از دتکتور های دودی باشد
• ( استفاده از ردیاب مکنده دودی   Smoke Aspretion System پیشنهاد می شود ) .
•  در سوله های صنعتی و ساختمانهای دارای رایزر برق ، لازم است لازم است از دتکتور مکنده دودی و یا ردیاب حرارتی کابل ( Linear Heat Detector ) استفاده شود .
•  حداکثر سطح پوشش دتکتور دودی 100متر مربع و برای دتکتور حرارتی 60 متر مربع می باشد .
• حداکثر ارتفاع نصب دتکتور دودی 12 متر و برای دتکتور حرارتی 8 متر می باشد .

•  استفاده از دتکتور های دوکاناله در هتل ها و ساختمانهای مسکونی خوب ولی برای مکانهای صنعتی لازم است از دتکتور مجزا استفاده نمود.
• محل نصب ددکتور دودی نباید در مجاورت یا نزدیک جریان هوا باشد ( دور از پنجره ، درب و فضای باز پارکینگ ) .
• حداقل فاصله دتکتور تا دیوار و یا پارتیشن 50 سانتیمتر و حداکثر 7 متر برای دتکتور دودی و 5.5 متر برای دتکتور حرارتی می باشد .
• بهترین مکان نصب تابلوی اعلام حریق در نگهبانی ، سرایداری و اتاق اطلاعات و یا در نزدیکی ورودی ساختمان می باشد به نحوی که مورد رویت عموم و خصوصا مامور آتش نشانی باشد .
• در فضای سوله ، حداکثر فاصله پیمایشی که فرد جهت رسیدن به شستی طی می کند نباید بیشتر از 20 متر باشد .
• در سقف های شیبدار لازم است دتکتورها در ارتفاع 50 سانتیمتر پائین تر از مرتفع ترین نقطه سقف نصب شوند .

برد دتکتور ها :

• الف – دتکتورهای دودی : دایره ای به شعاع 6.5 متر ، فاصله دتکتور دودی 10.6 متر تا 15 متر بر حسب مکان و آرایش نصب
• ب – دتکتورهای حرارتی : دایره ای به شعاع 5.3 متر در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه ، دایره ای به شعاع 6.5 متر در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ ، فاصله دو دتکتور حرارتی   7.5 متر تا 10.6 متر بر حسب مکان و آرایش نصب

 شستی اعلام حریق :(بر طبق استاندارد NFPA72)

• شستی اعلام حریق در حالت معمولی در ارتفاع 120 تا 140 سانتیمتر .و تابلو اعلام حریق در ارتفاع 170 سانتیمتر از کف نصب شوند .
• فاصله شستی ها در راهرو های پهن و کم تردد بین 30 تا 45 متر .
• فاصله شستی ها در راهروهای پرتردد و باریک و پله بین 15 تا 25 متر .
• در کنار هر درب یا راه پله خروجی ( در هنگام تخلیه ساختمان ) یک شستی نصب شود .
• استفاده از شستی در محلهای فرار و خروج و ابتدای راه پله .

سیستم آدرس پذیر:

استاندارد NFPA72:

•  برای مجتمع های مسکونی و سوله های بزرگ ، استفاده از سیستم آدرس پذیر الزامی است .
• حداکثر طول لوپ 3 کیلومتر و دارای حداکثر 128 المان می باشد .
•  در سیستم آدرس پذیر نمی توان مسیر رفت و برگشت را درون یک لوله قرار داد .
•  حداکثر تعداد لوپ 4 عدد می باشد .
•  در هر ناحیه ( zone ) حداکثر تعداد 24 عدد انواع سنسور در نظر گرفته شود .

نوع کابل:(بر طبق استاندارد NFPA72)

کابل ارتباطی سنسورها از نوع ( JY-ST-Y )   و با ضخامت 8 دهم میلیمتر انتخاب گردد .

از کابل با سیم مقطع 1.5 میلیمتر برای آژیرها و شستی ها می توان استفاده نمود .

آژیر:

•  در مجتمع های تجاری ، مسکونی نیازی به ارتباط خاصی. بین سیستمهای کنترل اعلام حریق واحدهای. تجاری و مسکونی نیست .
• فقط آژیرهایی در فضای بیرون در نظر گرفته شود .
•  واحدهای تجاری هر کدام دارای یک سیستم اعلام حریق مستقل باشند.
• در پاساژها از یک سیستم اعلام حریق مرکزی استفاده شود.
•  در انتهای مسیر آژیرها مقاومت پایان خط در نظر گرفته شود .

سیم کشی روی کار:

استاندارد NFPA72:

•  در صورت روکار بودن سیم کشی سیستم اعلام حریق باید از لوله فلزی استفاده نمود و از به کار بردن داکت های پلاستیکی اجتناب کرد .
• در پلانی از سیستم اعلام حریق که کابل کشی ها و مرکز اعلام حریق کشیده شده است ، توضیحی در مورد نواحی هر زون داده شود .

طراحی زون ها:

•  می بایست برای پله فرار یک زون مجزا در نظر گرفته شود. که شستی آن در هرطبقه و در مسیر پله قرار گیرد .
•  با توجه به اینکه در پاگرد راه پله شستی نصب شده ، لذا شستی جنب درب ورودی واحد ساختمانی حذف می شود .
•  لازم است کلیه اتاق خوابها دارای دتکتور دودی باشد . فضای راهرو نیازی به دتکتور ندارد .
•  با توجه به میزان بالای توان صوتی آژیرهای اعلام حریق ، لازم است. علاوه بر زیرزمین و همکف در هر دو طبقه یک دستگاه آژیر به قدرت 75 دسیبل نصب نمود
• و ترجیحا در هر واحد یک بیزر با توان صوتی 30 دسیبل لحاظ گردد .
• در هرصورت هر ساختمان مسکونی حداقل دارای دو آژیر می باشد .
•  لازم است در پلانی که سیستم اعلام حریق مرکزی ( F.A.C  ) رسم شده ،
• تعداد زونهای آن و نیز محل کاربردی هر زون تعریف شود .
• بعنوان مثال : ” سیستم اعلام حریق مرکزی دارای 8 زون و به ازاء هر طبقه ، همکف ، راهرو ، آسانسور و پله فرار دارای یک زون می باشد .

استاندارد NFPA72

با ما در ارتباط باشید: