پانل اعلام حریق آدرس پذیر سری تاچ از ولوکس
اردیبهشت 7, 1397محل نصب اسپرینکلر یا آب افشان در ساختمان های مسکونی
اردیبهشت 7, 1397
سیستم اعلام حریق بر مبنای استاندارد NFPA 72
1 – مساحت هر زون 2000 متر مربع می باشد .
2 – حداکثر طول زون 3000 متر می باشد .
3 – حداکثر تعداد المان های هر زون ( شامل شستی ، دتکتور و … ) 24 المان است و بهتر است حداکثر 20 عدد منظور گردد .
4 – هر طبقه مسکونی می تواند بر روی یک زون قرار گیرد .
5 – پیشنهاد می شود شستی اعلام حریق راهرو طبقات بر یک زون مجزا قرار گیرد .
6 – در جاهائی که دارای ولتاژ القائی است ( اتاق ترانس ، سوئیچ و … ) میبایست از سیم روکشدار استفاده گردد .
7 – سیم باید در لوله مستقل و مجزا باشد .
8 – چنانچه سقف و کف کاذب دارای ارتفاع بیش از 80 سانتیمتر باشند ، نیاز به دتکتور دارند .
9 – اگر فاصله پارتیشن نصب شده تا سقف کمتر از 30 سانتیمتر باشد ، باید برای آن دتکتور مجزا در نظر گرفته شود .
10 – اگر ارتفاع گچبری سقف بیش از 50 سانتیمتر باشد لازم است دتکتور مجزا برای هر فضا مدنظر قرار داده شود .
11 – کلیه انبارها می بایست دارای دتکتور باشند : الف – در صورتی که انبار در واحد مسکونی باشد ، لازم است یک دتکتور حرارتی برای آن در نظر گرفت. ب – برای انبارهای موجود در پارکینگ اگر بصورت ردیفی باشد در فاصله 50 سانتیمتر از انبارها و در فاصله حداکثر 8 متر از هم نصب می شوند و اگر انبارها بصورت مجموعه ای باشد یک دتکتور در مسیر ورودی به آنها نصب می شود .
12 – در مجاورت تابلو کنتورهای برق یک دتکتور دودی نصب می شود .
13 – هر موتورخانه و چاهک آسانسور میبایست دارای یک زون مجزا از دتکتور های دودی باشد ( استفاده از ردیاب مکنده دودی Smoke Aspretion System پیشنهاد می شود ) .
14 – در سوله های صنعتی و ساختمانهای دارای رایزر برق ، لازم است لازم است از دتکتور مکنده دودی و یا ردیاب حرارتی کابل ( Linear Heat Detector ) استفاده شود .
15 – حداکثر سطح پوشش دتکتور دودی 100متر مربع و برای دتکتور حرارتی 60 متر مربع می باشد .
16 – حداکثر ارتفاع نصب دتکتور دودی 12 متر و برای دتکتور حرارتی 8 متر می باشد .
17 – برد دتکتور ها : الف – دتکتورهای دودی : دایره ای به شعاع 6.5 متر ، فاصله دتکتور دودی 10.6 متر تا 15 متر بر حسب مکان و آرایش نصب ب – دتکتورهای حرارتی : دایره ای به شعاع 5.3 متر در محلهایی با ریسک بالا مانند آشپزخانه ، دایره ای به شعاع 6.5 متر در محلهایی با ریسک کمتر مانند پارکینگ ، فاصله دو دتکتور حرارتی 7.5 متر تا 10.6 متر بر حسب مکان و آرایش نصب
18 – استفاده از دتکتور های دوکاناله در هتل ها و ساختمانهای مسکونی خوب ولی برای مکانهای صنعتی لازم است از دتکتور مجزا استفاده نمود .
19 – محل نصب ددکتور دودی نباید در مجاورت یا نزدیک جریان هوا باشد ( دور از پنجره ، درب و فضای باز پارکینگ ) .
20 – حداقل فاصله دتکتور تا دیوار و یا پارتیشن 50 سانتیمتر و حداکثر 7 متر برای دتکتور دودی و 5.5 متر برای دتکتور حرارتی می باشد .
21 – بهترین مکان نصب تابلوی اعلام حریق در نگهبانی ، سرایداری و اتاق اطلاعات و یا در نزدیکی ورودی ساختمان می باشد به نحوی که مورد رویت عموم و خصوصا مامور آتش نشانی باشد .
22 – در فضای سوله ، حداکثر فاصله پیمایشی که فرد جهت رسیدن به شستی طی می کند نباید بیشتر از 20 متر باشد .
23 – در سقف های شیبدار لازم است دتکتورها در ارتفاع 50 سانتیمتر پائین تر از مرتفع ترین نقطه سقف نصب شوند .
24 – شستی اعلام حریق : شستی اعلام حریق در حالت معمولی در ارتفاع 120 تا 140 سانتیمتر و تابلو اعلام حریق در ارتفاع 170 سانتیمتر از کف نصب شوند . فاصله شستی ها در راهرو های پهن و کم تردد بین 30 تا 45 متر . فاصله شستی ها در راهروهای پرتردد و باریک و پله بین 15 تا 25 متر . در کنار هر درب یا راه پله خروجی ( در هنگام تخلیه ساختمان ) یک شستی نصب شود . استفاده از شستی در محلهای فرار و خروج و ابتدای راه پله .
25 – برای مجتمع های مسکونی و سوله های بزرگ ، استفاده از سیستم آدرس پذیر الزامی است .
26 – حداکثر طول لوپ 3 کیلومتر و دارای حداکثر 128 المان می باشد .
27 – در سیستم آدرس پذیر نمی توان مسیر رفت و برگشت را درون یک لوله قرار داد .
28 – حداکثر تعداد لوپ 4 عدد می باشد .
29 – در هر ناحیه ( zone ) حداکثر تعداد 24 عدد انواع سنسور در نظر گرفته شود .
30 – کابل ارتباطی سنسورها از نوع ( JY-ST-Y ) و با ضخامت 8 دهم میلیمتر انتخاب گردد . از کابل با سیم مقطع 1.5 میلیمتر برای آژیرها و شستی ها می توان استفاده نمود .
31 – در مجتمع های تجاری ، مسکونی نیازی به ارتباط خاصی بین سیستمهای کنترل اعلام حریق واحدهای تجاری و مسکونی نیست و فقط آژیرهایی در فضای بیرون در نظر گرفته شود .
32 – واحدهای تجاری هر کدام دارای یک سیستم اعلام حریق مستقل باشند و در پاساژها از یک سیستم اعلام حریق مرکزی استفاده شود .
33 – در انتهای مسیر آژیرها مقاومت پایان خط در نظر گرفته شود .
34 – در صورت روکار بودن سیم کشی سیستم اعلام حریق باید از لوله فلزی استفاده نمود و از به کار بردن داکت های پلاستیکی اجتناب کرد .
35 – در پلانی از سیستم اعلام حریق که کابل کشی ها و مرکز اعلام حریق کشیده شده است ، توضیحی در مورد نواحی هر زون داده شود .
36 – می بایست برای پله فرار یک زون مجزا در نظر گرفته شود که شستی آن در هرطبقه و در مسیر پله قرار گیرد .
37 – با توجه به اینکه در پاگرد راه پله شستی نصب شده ، لذا شستی جنب درب ورودی واحد ساختمانی حذف می شود .
38 – لازم است کلیه اتاق خوابها دارای دتکتور دودی باشد . فضای راهرو نیازی به دتکتور ندارد .
39 – با توجه به میزان بالای توان صوتی آژیرهای اعلام حریق ، لازم است علاوه بر زیرزمین و همکف در هر دو طبقه یک دستگاه آژیر به قدرت 75 دسیبل نصب نمود و ترجیحا در هر واحد یک بیزر با توان صوتی 30 دسیبل لحاظ گردد . در هرصورت هر ساختمان مسکونی حداقل دارای دو آژیر می باشد .
40 – لازم است در پلانی که سیستم اعلام حریق مرکزی ( F.A.C ) رسم شده ، تعداد زونهای آن و نیز محل کاربردی هر زون تعریف شود . بعنوان مثال : ” سیستم اعلام حریق مرکزی دارای 8 زون و به ازاء هر طبقه ، همکف ، راهرو ، آسانسور و پله فرار دارای یک زون می باشد .
محصولات مرتبط:
