۵ تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر + مزایا و معایب

زمانی که صحبت از بهترین راهکارهای ایمنی می‌شود، همه چیز در مورد پیشگیری و جلوگیری از هر گونه آسیب است. سیستم اعلام حریق صرف نظر از اینکه محیط چه کارایی دارد، می‌تواند بهترین گزینه برای پیشگیری از شدت گرفتن حریق باشد. دو نوع پرکاربرد برای این سیستم وجود دارند که شامل سیستم اعلام حریق متعارف و سیستم اعلام حریق آدرس پذیر هستند. تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر نشان می‌دهد که هر کدام برای محیط‌های خاصی مناسب‌اند و باید حتما حساسیت بیشتری روی انتخاب آن‌ها داشت. درک تفاوت این دو سیستم برای راهنمای خرید سیستم‌های اعلام حریق حیاتی است که در این مقاله قصد بررسی دقیق آن‌ها را داریم.

سیستم اعلام حریق متعارف چیست؟

سیستم اعلام حریق متعارف به یک یا چند مدار متصل به حسگرها برای اعلام آتش سوزی متکی است. در این سیستم، هر دستگاه سیم مخصوص به خود را دارد که سپس به پنل کنترل متصل می‌شود. با توجه به اتصالات متعدد از هر دستگاه به پنل کنترل، راه‌اندازی یک سیستم اعلام حریق متعارف کمی پیچیده‌تر از سیستم اعلام حریق‌های معمول است. سیستم اعلام حریق متعارف، یک انتخاب اعلام حریق است که در آن هر دستگاه توسط سیم مخصوص به خود به پنل کنترل متصل می‌شود. با این سیستم، دستگاه‌ها به صورت کلی منطقه بندی می‌شوند مکان کلی آتش را از دستگاه به پنل کنترل نشان می‌دهند. این می‌تواند تعیین محل دقیق آتش‌سوزی را به چالش بکشد، اما یک ایده کلی برای محل حریق را ارائه می‌کند.

مزایا و معایب سیستم اعلام حریق متعارف

در حالی که نصب سیستم‌های اعلام حریق متعارف می‌تواند دشوار باشد، اما مزایای متنوعی را در اختیار قرار می‌دهد.

مزایا

• مقرون به صرفه: سیستم اعلام حریق متعارف نصب ارزان‌تری نسبت به سیستم‌های آدرس‌پذیر دارند و این آن ها را به گزینه‌ای مقرون به صرفه‌تر برای مشاغل کوچک یا ساختمان‌های ساده و با متراژ پایین تبدیل می‌کند.
• دارای ساختار ساده: سیستم‌های متعارف از نظر طراحی و عملکرد ساده هستند و درک و نگهداری آن‌ها آسان است.
• دسترسی ساده: اجزای اعلام حریق متعارف به طور گسترده در دسترس هستند و می‌توان در هر محیطی از آن‌ها استفاده کرد.
• تشخیص حریق قابل اعتماد: سیستم‌های متعارف تشخیص آتش‌سوزی قابل اعتمادی را در مناطق از پیش تعریف شده ارائه می‌دهند و تضمین می‌کنند که آلارم‌ها حتی در غیاب ویژگی‌های پیشرفته نیز فعال می‌شوند.

معایب

• نگهداری و عیب یابی: عیب یابی و نگهداری از سیستم‌های متعارف به دلیل توانایی محدود آن‌ها در تعیین دقیق محل فعال شدن آلارم آتش‌سوزی می‌تواند چالش برانگیزتر و زمان‌برتر باشد. تکنسین‌ها باید به صورت دستی هر دستگاه را در منطقه فعال شده بررسی کنند تا منبع آلارم را شناسایی کنند.
• اطلاعات محدود: سیستم‌های متعارف اطلاعات محدودی در مورد محل آتش‌سوزی ارائه می‌دهند و تعیین دقیق منبع فعال شدن آلارم را چالش برانگیز می‌کنند.
• هشدار مبتنی بر منطقه: هشدارها در سیستم‌های متعارف بر اساس منطقه فعال می‌شوند. این موضوع می‌تواند منجر به تاخیر در شناسایی منطقه خاص تحت تاثیر آتش‌سوزی شود.
• هشدارهای کاذب: سیستم‌های متعارف به دلیل عدم توانایی در تمایز بین انواع مختلف سیگنال‌های هشدار در یک منطقه، ممکن است بیشتر مستعد هشدارهای کاذب باشند.

سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر چیست؟

سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر از دستگاه‌هایی تشکیل شده که هر کدام به آدرس خود متصل هستند. برخلاف سیستم اعلام حریق متعارف که به مناطق کلی متکی است، این نوع سیستم می‌تواند محل دقیق آتش سوزی را تشخیص و در پنل کنترل اصلی نشان دهد.  این ویژگی این این سیستم اعلام حریق امکان اطفای حریق سریع را در محل مورد نظر فراهم می‌کند. از آنجایی که هر دستگاه یا ماژول توسط سیم مخصوص خود به پنل آتش نشانی متصل است، سیستم قادر است از یک کد برای ارسال سیگنال‌های دیجیتالی استفاده کند که دقیقا محل تشخیص آتش را به اشتراک می‌گذارند.

مزایا و معایب سیستم‌ اعلام حریق آدرس‌پذیر

سیستم‌های آدرس‌پذیر از یک پیکربندی حلقه‌ای استفاده می‌کنند که تمام اطلاعات مربوط به آلارم‌های مختلف را در خود جای داده است. این پنل به هر دستگاه یک کد یا شماره خاص اختصاص می‌دهد که به آن آدرس دستگاه می‌گویند، به این معنی که شما می‌توانید دقیقا متوجه شوید منبع آتش سوزی از کجاست.

مزایا

• انعطاف‌پذیری منطقه: سیستم‌های آدرس‌پذیر انعطاف‌پذیری بیشتری دارند. به صاحبان و مدیران ساختمان اجازه می‌دهند مناطق هشدار را بر اساس چیدمان و میزان اشغال ساختمان سفارشی کنند. این انعطاف‌پذیری، مدیریت آسان‌تر سیستم اعلام حریق را تسهیل کرده و خطر آلارم‌های کاذب را کاهش می‌دهد.
• ویژگی‌های پیشرفته: سیستم‌های آدرس‌پذیر اغلب به ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند قابلیت‌های خودآزمایی، ثبت وقایع و نظارت از راه دور مجهز هستند. این ویژگی‌ها قابلیت اطمینان سیستم را افزایش می‌دهند، وظایف تعمیر و نگهداری را ساده می‌کنند و داده‌های ارزشمندی را برای تجزیه و تحلیل پس از حادثه ارائه می‌دهند.
• مقیاس‌پذیری: سیستم‌های آدرس‌پذیر مقیاس‌پذیر هستند و می‌توانند به راحتی با گسترش یا تغییرات در چیدمان ساختمان سازگار شوند و آنها را برای املاک تجاری بزرگتر یا پیچیده‌تر مناسب می‌کنند.
• شناسایی دقیق مکان: سیستم‌های آدرس‌پذیر می‌توانند مکان دقیق فعال شدن زنگ خطر آتش‌سوزی را تا دستگاه خاص مشخص کنند و زمان پاسخ سریع‌تر و روش‌های تخلیه مؤثرتری را ممکن سازند.

معایب

• هزینه بالاتر: سیستم‌های آدرس‌پذیر به دلیل ویژگی‌های پیشرفته و پروتکل‌های ارتباطی دیجیتال، نصب و نگهداری گران‌تری نسبت به سیستم اعلام حریق متعارف دارند.
• پیچیدگی: سیستم‌های آدرس‌پذیر در طراحی و عملکرد پیچیده‌تر هستند و نیاز به آموزش تخصصی برای نصب، برنامه‌نویسی و عیب‌یابی دارند.
• سازگاری پیچیده: ادغام سیستم‌های آدرس‌پذیر با زیرساخت‌های موجود اعلام حریق یا سایر سیستم‌های ساختمانی ممکن است چالش‌های سازگاری را ایجاد کند و نیاز به سرمایه‌گذاری و تخصص اضافی داشته باشد.
• وابستگی به منبع تغذیه: سیستم‌های آدرس‌پذیر برای عملکرد موثر به منبع تغذیه مداوم متکی هستند و این امر آن‌ها را در برابر قطعی یا اختلال در برق آسیب‌پذیر می‌کند. منابع تغذیه پشتیبان مانند باتری یا ژنراتور برای اطمینان از قابلیت اطمینان سیستم در مواقع اضطراری ضروری هستند.

تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر

تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر از چندین جنبه مختلف قابل بررسی است که با بررسی آن‌ها مشتریان می‌توانند درک بهتری برای انتخاب بهترین سیستم اعلام حریق داشته باشند.

1. سیم کشی

یک تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر سیم کشی است. سیستم اعلام حریق متعارف دارای زون‌هایی هستند که به عنوان مدارهای شعاعی عمل می‌کنند. در سیستم آدرس پذیر، پنل‌های کنترل با چندین دستگاه در محل ارتباط برقرار می‌کنند. به عبارت دیگر، در یک سیستم آدرس‌پذیر، سیم‌کشی کمتری وجود دارد؛ یک سیم، همه دستگاه‌ها را به پنل کنترل متصل می‌کند. این بدان معناست که سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر در مقایسه با سیستم‌های اعلام حریق متعارف از سیم‌کشی کمتری استفاده می‌کنند، زیرا هر کدام آدرس منحصر به فرد و دستگاه‌های اعلان جداگانه خود را دارند.

2. کاربرد در محیط‌های مختلف

با توجه به تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر می‌توان درک کرد که سیستم اعلام حریق متعارف برای محیط‌های کوچک مناسب‌تر است، اما برای تشخیص آتش سوزی در محیط‌های بزرگ‌تر بهتر است که از سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر استفاده نمود.

3. هزینه و خرید اجرا

تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر در هزینه آن‌ها نیز هست. سیستم اعلام حریق متعارف به طور کلی ارزان‌تر است؛ اما هزینه نصب آن به دلیل سیم کشی گسترده بالاتر می‌باشد. گزینه‌های سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر اغلب از نظر عملکرد گران‌تر از همتایان متعارف خود هستند. در بسیاری از موارد، اطلاعات خاصی که سیستم آدرس‌پذیر می‌تواند به اشتراک بگذارد، ارزش هزینه را دارد. با این حال، اگرچه قیمت اولیه سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر بالاتر است، اما هزینه نصب آن‌ها کمتر است. یک سیستم آدرس‌پذیر همچنین احتمال کمتری دارد که آلارم‌های کاذب ایجاد کند که می‌تواند اشتباهات پرهزینه‌ای باشد.

4. نحوه عملکرد

عملکرد مهم‌ترین عامل تعیین کننده تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر است. سیستم اعلام حریق متعارف از فناوری آنالوگ و مبتنی بر سخت افزار استفاده می‌کند. از طرف دیگر سیستم اعلام حریق آدرس پذیر به یک سری ارتباط‌هایی متکی هستند که به پنل کنترل اصلی منتقل می‌شوند. این اطلاعات از طریق ترکیبی از صفر و یک مبنی بر کامپیوتر استفاده می‌گردند. سیستم‌های اعلام حریق آدرس پذیر از نظر هشدارهای کاذب بهینه‌تر هستند و حداقل خطا را به وجود می‌آورند.

5. ملاحظات ایمنی

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر سطح بالایی از ایمنی و امنیت را در اختیار قرار می‌دهد. چرا که می‌تواند به صورت خاص محل آتش سوزی را مشخص کند تا به راحتی امکان فعال کردن سیستم اطفا حریق در همان محل فراهم شود. از طرفی آلارم‌های کاذب در سیستم آدرس پذیر کمتر از سیستم متعارف است.

جمع بندی

تفاوت سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس‌پذیر موضوعی بود که در این مقاله به آن پرداختیم. اصلی‌ترین تفاوت نحوه عملکرد این دو است که سیستم اعلام حریق متعارف فقط محل کلی آتش سوزی را مشخص می‌کند، ولی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر می‌تواند محل دقیق حریق را تشخیص دهد. در صورت نیاز به اجرای هر یک از این سیستم‌ها می‌توانید از طریق شرکت به سازان سرای مهر آهنگ درخواست خود را ثبت کنید.